Dag 21 Jungle tour - Aguas Calientes

De dag begon goed, onze wekdienst was een dienstdoende Papagaai. Hij riep de hele tijd 'OLA'! (Hallo op zijn Peruaans). We ontbeten om 7.20uur en om 8.00uur kwam onze Pickup. We ontbeten samen met onze reisgids die hier ook overnachtte en verder was het dus stil op deze locatie.

Om 8.30uur waren we op aangekomen bij onze volgende activiteit. Ziplinen! We waren met 7 personen in een busje. Een van de meisjes die mee ging was goed ziek. We concludeerden eigenlijk dat dit van gisteren, de drankavond was. Er werd best wat gedronken door sommigen.. Gelukkig waren wij iets verstandiger, want vandaag staat er een lange dag weer voor de boeg.

Hoe stoer Sandra was over het gaan Ziplinen, hoe snel de koudwatervrees op kwam zetten toen ze daar bovenop de berg stond om toch echt die eerste grote overtocht ziplinend te gaan maken. Wow, wat diep en spannend! Na een tijdje beetje vloekend bovenaan deze bult te staan en de anderen eerst voor te laten gaan, moest het dan nu toch echt gebeuren.... We stonden hier nu dan toch echt, hadden ervoor betaald en we maken zoiets maar 1x mee. Dus ook Sandra ging er vanaf met Marcel in haar Kielzog. Wow wat een ervaring! en dit was nog maar de eerste hindernis. Na een klein stukje weer omhoog te hebben gelopen stonden we in de 'file'. De voorgaande groep was ook nog bezig, hier moesten wij met ons groepje dan even op wachten. Toen wij aan de beurt waren, was die loopbrug toch even wat minder stabiel en enger dan verwacht.. Marcel werd dan ook regelmatig toegeschreeuwd toen hij even weer een grapje met Sandra uit haalde en een beetje bewegingen ging maken op die brug... Dat was geen pretje, Sandra met die korte benen en zulke grote stappen moeten maken...Marcel had makkelijk zeggen :p Hierna kwamen er nog een paar, maar nu weer hangend aan een ziplijn waarbij we uit verschillende posities een oversteek maakten. Dit waren relatief kortere afstanden die we aflegden t.o.v. de eerste van extreme hoogte. Zo gingen we draaiend, achteruit etc. De laatste rit was speciaal, wie wilde mocht deze afleggen in de Superman Stand, je raad het al, op de buik! Daar waar we ondertussen deels over onze 'angsten'  heen waren, durfden we allebei deze uitdaging ook aan. Dit was een enorme belevenis, plat op je buik met niets onder je over zo'n groot raven 'vliegen'. Wauw, dit hadden we dan toch allebei maar weer gedaan. Geweldige ervaring!

We stapten weer in het busje en werden even verderop afgezet langs een spoorlijn. Langs deze spoorlijn loopt het enigste vervoersmiddel dat genomen kan worden richting het laatste dorp voor de machu pichu. Er loopt geen weg of dergelijke hier naar toe. Alleen een druk bewandeld pad en deze spoorlijn. De (spoor)weg volgde de rivier die hier liep waardoor we veel tussen het spoor en het water liepen.We kwamen al snel hier en daar verschillende eettentjes tegen. De weg was lang en al die fanatieke toeristen kregen natuurlijk ook wel eens trek of dorst.. Na een relatief klein stuk gelopen te hebben met ons 3-en (onze reisgids en wij 2-en), gingen we lunchen. Hier kregen we zelfs iets van soep/bouillon vooraf en kip met rijst. Omdat onze benen na de grootste wandeltocht van gisteren best vermoeid nog waren, hielden we even een langere pauze hier. Er hingen hier heerlijke hangmatten waar we even een half uurtje Siësta in hebben gehouden.. Toen moesten we toch maar verder, er was nog een lange weg van een paar uur te gaan. Er liepen op en rond de spoorweg allemaal toeristen. De meesten liepen dezelfde kant als ons op richting Aguas Calientes, maar er kwamen toch ook veel terug onze kant op lopen en als het goed is de Machu Pichu reeds hebben mogen bewonderen. We wandelden door de bossen, waar we toch wel even bij stil stonden, dit hebben we niet in Europa zoals hier. Daar waar anderen snel doorliepen, genoten wij van elk mooi plekje en uitzichten. We weg er naartoe was belangrijker dan zo snel mogelijk de eindstreep te willen halen van deze dag.

Op een gegeven moment kwamen we bij een rode spoorbrug. In deze bocht van de rivier, konden we erg mooi omhoog kijken richting de machu pichu, dit is ons eindpunt van morgen, Het hoofddoel van onze reis hier in Peru. We zijn er dus echt bijna! Ook een fotootje hiervan mocht niet ontbreken voor in ons foto-album. Nu hoorden we in de verte het getoeter van een trein. Hij kwam er nu dan toch echt aan. Hij rijdt dus niet zo vaak en als die rijdt zit hij al snel vol van alle toeristen die het dorp voor de Machu Pichu wilden bereiken of verlaten. Een bijzondere ervaring zo dichtbij het spoor te lopen terwijl er zo'n mooie oude stoomtrein langs komt rijden. Het lawaai wat die toeter maakt was enorm. We moesten onze oren goed afdekken om niet met een gehoorbeschadiging thuis te komen...

Het was weer tijd voor een pauze. We stopten ergens bij een eettent verderop. Hier kwamen we een hollands gezin tegen en we kwamen uiteraard even in gesprek. Zij waren nu weer op de terugreis en waren gisteren op de machu pichu geweest.

De eerste blaren waren na al dat lopen al wel verschenen en de blarenpleisters konden bijna hun werk niet meer doen. Ondanks het inlopen van de schoenen in Nederland, kon dat natuurlijk niet op tegen het uren lopen wat we al deden de afgelopen dagen.. Maar goed, we waren er bijna! Doordat we tussen de hoge gebergten zaten, werd het langzaam donker tussen de bergen. Het was niet ver meer en we liepen nog lang niet alleen (onze reisgids hadden we kort daarvoor al vooruit gestuurd met zijn vriend van de andere organisatie, we konden hier niet verdwalen met maar 1 weg en wilden ons ook niet opgejaagd voelen.)

Vlak voordat het echt donker werd, liepen we Aguas Calientes binnen. Sandra een beetje struikelend met de toch best wel vervelende blaren op haar voeten ondertussen. Maar..we hebben het vandaag gehaald! (niet dat we onderweg keus hadden om terug te gaan of dergelijke, we moesten toch echt zelf ter voet verder, maar dat ging ook wel goed nog gelukkig, onze conditie liet ons nog niet in de steek).

Aguas Calientes is een erg mooi dorpje, bomvol met toeristen, maar als je er langs heen kijkt is het erg pittoresk. Erg mooi aan de voet van de machu pichu-berg, veel barretjes en eettentjes aan de rand van het water. Veel steegjes met marktkraampjes om wat te verkopen aan de toeristen. Hier leven de mensen namelijk van, van de toerisme. Onze reisgids wachtte ons op en bracht ons naar ons hotel. Uiteraard moesten we dan nog wel even een klim door de smalle steile straatjes maken.. Een prima hotel en in no-time gooiden we onze schoenen uit en ploften we neer op bed met onze benen hoog. Poeh wat een dag! Er was wifi en er was even contact met een paar andere toeristen waarmee we de afgelopen dagen veel mee opgetrokken hadden. Na overleg met onze reisleider gingen we in dezelfde eettent eten als hen. Iedereen was het er overeens het niet laat te maken. Morgen staat namelijk de 'ultieme' dag op het programma en bereiken we dan toch echt de Machu Pichu.

Na een verfrissende douche liepen we een stukje naar beneden naar de afgesproken plek om te gaan eten. Hier hoorden we dat 2 dames hadden besloten morgen het laatste stuk met de bus naar boven te gaan in plaats van te gaan lopen. Dit was namelijk ook een beste klim nog en na de afgelopen dagen hadden hun benen en voeten het eigenlijk wel voor gezien... Sandra had na veel wikken en wegen besloten bij hun aan te sluiten. Ook omdat wij daarnaast ook tickets hadden om op de Machu Pichu ook nog weer een berg te gaan 'beklimmen'. Omdat dit ook wel 2 uur in beslag zou gaan nemen, maakte dit de overweging wel iets eenvoudiger, dit was namelijk ook belangrijk om nog te kunnen lopen ondanks de blaren. De plannen waren gemaakt: Marcel ging met de mannen mee naar boven en de dames gaan met de bus verder omhoog. (Deze bussen hadden ze per trein ooit dus naar dit plaatsje vervoerd). Na afgesproken te hebben 's morgens erg vroeg in het donker te gaan verzamelen om de dageraad te kunnen zien bovenop de Machu-Pichu (de dames en heren vertrokken om dezelfde tijd, aangezien de rij voor de bus ontzettend lang kan zijn en veel tijd in beslag zal nemen uiteindelijk)

Met een volle buik vielen we al snel in slaap.